Na spacer zimowy

 Na spacer życia wyjdę oczy ciesząc alejkami zimy spędzę tam chwilę do zimy się uśmiechnę z melancholią napływa smutny deszcz kroplami łez mocząc ziemie okrywa pogoda zimowa chłodem wiatr wieje czasem zaświeci słońce i ciepłe promyki wleje stubarwny zimowy las najwspanialsze co może ofiarować natura to najpiękniejszy widok jaki sobie można wyobrazić las w zimowej szacie przepych kolorów bogactwo niczym w skarbcu bo to jest skarbiec barw zapachów dźwięków piękno które można chłonąć w ciszy ciszy tylko zakłóconej skrzypiącym śniegiem pod nogami szmerem strumienia na omszałych kamieniach delikatną pieszczotą wiatru we włosach